İnsanları karanlıklardan aydınlığa çıkarmak ve sıratı müstakime ulaştırmak için indirilmiştir. Kur’an-ı Kerim; kendisine tabi olanları küfrün karanlığından, imanın nuruna kavuşturacak ilahi bir rehberdir. Bu rehber, nazil olduğu ilk günden kıyamete kadar ortaya çıkmış ve çıkacak olan Müslümanların problemlerini çözebilecek bir rehberdir. Bilindiği gibi insanoğlunun önünde, imtihan için çizilmiş bulunan çeşitli yollar vardır. İnsanların imtihan için çizilmiş olan yolların içerisinde sapık yollara sapmaması ve doğru yolu bulması için çeşitli rehberlere ihtiyaç vardır. İnsanoğlunun ihtiyacı olan bu rehberler olmalı ki, sıratı müstakimden sapılmasın ve imtihan kaybedilmesin. Bu rehberlerin başında peygamberler ve onlara gönderilen ilahi kitaplar gelmektedir. Kur’an-ı Kerim’de; Allah’ın insanları karanlıklardan aydınlığa çıkarması için gönderdiği ilahi kitaplardan ve elçi insanlardan bahsedilmektedir. Bahsedilen bu elçi insanlardan bir tanesi de bizim peygamberimiz olan Hz Muhammed’dir. Yüce Allah, son peygamber olduğu için, Hz Muhammed’e diğer ilahi kitaplardan muhtevası daha geniş bir ilahi rehber göndermiştir. Çünkü, O’ndan sonra kıyamete kadar başka bir peygamber gönderilmeyecektir. Bu yüzden peygamberlik zincirinin son halkası olan Peygamber’imize gelen rehber kitap, kıyamete kadar yaşayacak olan insanların her türlü problemlerine cevap verecek kadar kapsamlıdır.Bu rehber kitap; Hz Peygamber döneminin insanlarını, günümüz insanlarını ve kıyamete kadar gelecek bütün insanları karanlıklardan aydınlığa çıkaracak olan yegane rehberdir. Bu kitap, onların kıyamete kadar ortaya çıkabilecek olan her türlü problemini çözebilecek yeterliliktedir. Bu gerçeği kabul etmeyip de O’nun Ortaçağda yaşayan insanlara hitap ettiğini ve günümüzde geçerliliğini yitirdiğini iddia eden kişilerin karanlıklardan ve sapıklıktan kurtulmaları mümkün değildir. Bu rehbere tabi olan insanlar; dünya ve ahirette mutlu yaşarken, diğerleri dünyada kısmen mutlu yaşasalar da ahirette mutsuz olacaklardır. Allah’ın gönderdiği rehbere tabi olmayıp ta, O’nun dışında rehber arayanlar; sonuçta, karanlıklara ve çıkmaz yollara saplanmaktan kurtulamazlar. Ancak Yüce Allah’ın göndermiş olduğu Kur’an-ı Kerim’e uyanlar, “en doğru” ve “en iyi” rehbere tabi olduklarından karanlıklardan aydınlığa çıkarlar. “En doğru” ve “en iyi” ye ulaştıran Kur’an-ı Kerim’i bırakan günümüz Müslümanlarının bir çoğunun kendilerine rehber aldığı çeşitli kitaplar var ki; bu kitaplar onları “en doğru” ve “en iyi” ye ulaştırmamış, tam tersine onların karanlıklar içinde sapıtıp kalmalarına yol açmışlardır. Günümüz İslam dünyasındaki bir çok hizbin kendilerini karanlıklardan çıkaracağını iddia ettikleri değişik kitapları mevcuttur. Bize göre, bu kitapları yazanların birçoğu, bu kitapları Kur’an’ın daha iyi anlaşılmasını sağlamak için yazmıştır. Ne yazık ki, zamanın geçtikçe yazılan bu kitaplar hidayetin asıl kaynağı Kur’an’a perde olmuşlardır. Bu tür kitaplarla “en doğru” ve “en iyi” ye kavuşmayı hayal eden ve Allah’ın kitabını gereği gibi okumak şöyle dursun, O’nu terkedilmiş bırakanların karanlıklardan kurtulup aydınlığa çıkmaları mümkün değildir. Bu insanların sapık yollardan kurtulmaları ve sıratı müstakime erişmeleri için Allah’ın kitabına kayıtsız ve şartsız teslim olmaktan başka hiçbir çıkar yolları yoktur. Yol gösterici bir rehber ve kılavuz olması için indirilmiştir. Kur’an-ı Kerim; yol gösterici bir hidayet rehberidir. O, genel anlamda tüm insanlara, özel anlamdaysa Müslümanlara, Mü’minlere, Müttakilere ve Muhsinlere yol gösteren ilahi bir rehberdir. Bu rehber kendisine tabi olanlara imanın gerektirdiği sorumlulukları açıklayan ilahi bir rehberdir. Bu kitabın rehberliği tüm zaman ve mekanlar için geçerlidir. Bu gerçeği hakkıyla idrak edememiş bazı hizipler üstatlarının yazdığı kitapları, Allah tarafından ilhamla üstatlarına yazdırıldığı(!) gerekçesiyle “Kur’an’ın bu asra bakan yüzü” kabul etmiş ve bu kitapların ilahi rehber olduklarını sanmışlardır. Bu hizbe mensup olan bir çok Müslüman ilahi rehber olduğunu iddia ettikleri üstatlarının kitaplarına sımsıkı sarılırken, Allah’ın gönderdiği asıl rehber olan Kur’an-ı Kerim’i arkalarına atmışlardır. Halbuki Hz Peygamberden kıyamete kadarki zaman diliminde yaşayan tüm insanları hidayete götürecek yegane rehber Kur’an-ı Kerim’dir. Hz Muhammed’den sonra peygamber ve ilahi bir kitap gelmeyeceğine göre O’nun emir ve yasakları kıyamete kadar geçerliliğini sürdürecektir. Bu yüzden Allah’tan geldiğinde hiçbir şüphe olmayan ilahi bir rehberi bırakıp ta, Allah’tan ilhamla geldiğini(!) iddia ettikleri beşeri rehberlere tabi olmak akıllı bir Müslüman’ın yapacağı bir iş değildir. Hz Peygamber döneminden sonra insanlar çeşitli hiziplere ayrılmış ve her hizip kendisinin haklılığını ortaya koyan çeşitli kitaplar yazmışlardır. Daha sonra zaman içerisinde bu kitapların bazıları insanlar tarafından rehber kitaplar haline getirilmiştir. Zamanla bu kitaplar, Kur’an’ın yerini almış ve halkın başucu kitabı haline getirilmiştir. Kur’an-ı Kerim ise dirilere yol gösterici bir kılavuz olmaktan çıkarılmış ve ölülerin arkasından anlaşılmadan okunan bir kitap konumuna düşürülmüştür. Yüzlerce yıldan beri bu yanlışlık sürüp gitmektedir. Müslümanların büyük bir çoğunluğu, indiriliş gayesini idrak edemedikleri ilahi rehberlerini bırakıp, beşeri rehberlerin arkasına düşmüş ve hidayetten sapmışlardır. Bu sapıklıktan kurtulmanın tek yolu da Allah’ın hidayet rehberi olarak gönderdiği ilahi kitabın kılavuzluğuna –kayıtsız ve şartsız- razı olmaktır.
Konu: KURANIN İNDİRİLİŞ NEDENLERİ 
Salı Şub. 24, 2009 7:56 pm