[B.Mod.]

Yahya Kemal’in şiir ve sanat anlayışının oluşumunda, eserlerini okuyup incelediği Fransız sanatçıların etkisi oldukça büyüktür. Baudelaire, Verlaine’nin yapıtlarını büyük bir titizlikle inceleyen yazar, Heredia’nın şiirine özel bir ilgi duymuştur. Bir yandan “öz şiir” arayışında olan Yahya Kemal, bir yandan da tarih tutkusuyla Albert Sorel’in derslerini hiç kaçırmamıştır. Bu iki temel eğilim, Yahya Kemal’in sanat ve düşünce gelişimini etkileyen iki önemli unsur olmuştur. Fransız şiiriyle ilgilenip ünlü Fransız yazarlardan etkilenmesi, yazara Türkçe’ye daha farklı bir gözle bakma olanağı verip, yazarın Türk şiirini ve Türkçe söz sanatlarını daha ayrıntılı olarak incelemesini sağlamıştır. Aruzun önemini ve şiire farklı bir ahenk verdiğini savunan yazar bunu “mısra haysiyetimdir” sözleriyle anlatmaya çalışmıştır. Bu sözlerle şair dizenin bir iç uyumla, iç sesle “musikicümlesi” halinde kusursuzlaştırılması gerektiğini anlatmak istiyor.

Büyük şair Yahya Kemal, çok eski bir geçmişi olan Türk şiirini batıdan öğrendikleriyle birleştirerek yeni bir sentez oluşturmuş, bir bakıma Divan Şiiri’yle yeni şiir arasında bir köprü kurmuştur. Şiirlerinde kullandığı tarzlar : kuralsız nazım biçimleri ve 20.yy Türkçesiyle söylenmiş şiirler; Divan Edebiyatı nazım biçimleriyle ve o şiirin diliyle söylenmiş şiirler ve rubailerdir. Fakat Yahya Kemal’in sürekli aradığı “öz şiir” bu üç tarzın birleşmesiyle meydana gelmiştir. Bu sentez, onun yıllarca okunacak ve okurken şairin dehasına hayran bırakacak şiirlerini yazmasına yardımcı olmuştur.

Yahya Kemal’e göre divan şiiri bir yığma şiirdir. Ona göre, içeriği düşünce mi, duygu mu, gözlem mi ya da imge mi olduğu anlaşılmayan divan şiirinin bu özelliği onu belirsizliğe ve parçacılığa götürmüştür. Tanzimat’ın divan şiiri üzerindeki bileşim çabaları da sonuçsuz kalmıştır.

Yahya Kemal açısından dil, bir ülkenin egemenliği için önemli olduğu kadar sanatı ve bilhasa şiiri için de önemlidir. Yazar, sanatçının kendi ulusunun dilini bulmasının gerekliliğini savunmuştur. “Bir milletin dilini ifade edecek olan sanatkarın, o milletin bütün tarihinde geçirmiş olduğu safhaları, sadece bilmesi değil, benimsemesi lazımdır.” sözü, onun sanat diline verdiği önemi kanıtlar niteliktedir.

Şiirlerinin konusunu genellikle tarih, İstanbul, aşk, ölüm, tabiat, sonsuzluk, deniz, musiki gibi kavramlar olmuştur. İçindeki İstanbul aşkından dolayı bu kentle ilgili yazdığı şiirler sonucunda bazıları onu en iyi İstanbul şiirlerine sahip yazar olarak nitelemiştir. ayrıca deniz teması şiirlerinde oldukça fazla yer almıştır. Ayrıca cami ve ezan Yahya Kemal’in şiirlerinde kullandığı en önemli öğelerdendir.

Yahya Kemal’e göre şiir “tadılan bir şey” olmalıydı, bu görüşten yola çıkarak şiirlerinde ahenge ve musikiye vermiş, çok düşünüp az yazmıştır. Onun şiirleri üzerindeki titiz tavrı, bazen bir kelimeyi doğru kullanmak için günlerce düşünmesi, bazı çevreler tarafından eleştirilmiştir. Eleştirenler onu eser yaratamamakla suçlamışlardır ve yaşadığı sürece hiç kitap yayınlamaması bu görüşü pekiştirmiştir. Fakat o asla düşünmeden şiir yazmamış ve bütün şiirlerini sıkı bir özeleştiri süzgecinden geçirerek yayımlatmıştır. Bu nedenle şiirlerinde ilk göze çarpan şey muhteşem bir estetik boyuttur.

<----------hatice Kullanıcısının İmzası---------->

[Yeni tema ve butonlarımız hayırlı olsun Üye bilgileri Cinsiyet: Yaş : 31 Kayıt tarihi : 05/07/08 Mesaj Sayısı : 212 Nerden : Konya Lakap : hatice Başarı Puanı: 1212]

Yahya Kemal’in şiir ve sanat anlayışının oluşumunda, eserlerini okuyup incelediği Fransız sanatçıların etkisi oldukça büyüktür. Baudelaire, Verlaine’nin yapıtlarını büyük bir titizlikle inceleyen yazar, Heredia’nın şiirine özel bir ilgi duymuştur. Bir yandan “öz şiir” arayışında olan Yahya Kemal, bir yandan da tarih tutkusuyla Albert Sorel’in derslerini hiç kaçırmamıştır. Bu iki temel eğilim, Yahya Kemal’in sanat ve düşünce gelişimini etkileyen iki önemli unsur olmuştur. Fransız şiiriyle ilgilenip ünlü Fransız yazarlardan etkilenmesi, yazara Türkçe’ye daha farklı bir gözle bakma olanağı verip, yazarın Türk şiirini ve Türkçe söz sanatlarını daha ayrıntılı olarak incelemesini sağlamıştır. Aruzun önemini ve şiire farklı bir ahenk verdiğini savunan yazar bunu “mısra haysiyetimdir” sözleriyle anlatmaya çalışmıştır. Bu sözlerle şair dizenin bir iç uyumla, iç sesle “musikicümlesi” halinde kusursuzlaştırılması gerektiğini anlatmak istiyor.

Büyük şair Yahya Kemal, çok eski bir geçmişi olan Türk şiirini batıdan öğrendikleriyle birleştirerek yeni bir sentez oluşturmuş, bir bakıma Divan Şiiri’yle yeni şiir arasında bir köprü kurmuştur. Şiirlerinde kullandığı tarzlar : kuralsız nazım biçimleri ve 20.yy Türkçesiyle söylenmiş şiirler; Divan Edebiyatı nazım biçimleriyle ve o şiirin diliyle söylenmiş şiirler ve rubailerdir. Fakat Yahya Kemal’in sürekli aradığı “öz şiir” bu üç tarzın birleşmesiyle meydana gelmiştir. Bu sentez, onun yıllarca okunacak ve okurken şairin dehasına hayran bırakacak şiirlerini yazmasına yardımcı olmuştur.

Yahya Kemal’e göre divan şiiri bir yığma şiirdir. Ona göre, içeriği düşünce mi, duygu mu, gözlem mi ya da imge mi olduğu anlaşılmayan divan şiirinin bu özelliği onu belirsizliğe ve parçacılığa götürmüştür. Tanzimat’ın divan şiiri üzerindeki bileşim çabaları da sonuçsuz kalmıştır.

Yahya Kemal açısından dil, bir ülkenin egemenliği için önemli olduğu kadar sanatı ve bilhasa şiiri için de önemlidir. Yazar, sanatçının kendi ulusunun dilini bulmasının gerekliliğini savunmuştur. “Bir milletin dilini ifade edecek olan sanatkarın, o milletin bütün tarihinde geçirmiş olduğu safhaları, sadece bilmesi değil, benimsemesi lazımdır.” sözü, onun sanat diline verdiği önemi kanıtlar niteliktedir.

Şiirlerinin konusunu genellikle tarih, İstanbul, aşk, ölüm, tabiat, sonsuzluk, deniz, musiki gibi kavramlar olmuştur. İçindeki İstanbul aşkından dolayı bu kentle ilgili yazdığı şiirler sonucunda bazıları onu en iyi İstanbul şiirlerine sahip yazar olarak nitelemiştir. ayrıca deniz teması şiirlerinde oldukça fazla yer almıştır. Ayrıca cami ve ezan Yahya Kemal’in şiirlerinde kullandığı en önemli öğelerdendir.

Yahya Kemal’e göre şiir “tadılan bir şey” olmalıydı, bu görüşten yola çıkarak şiirlerinde ahenge ve musikiye vermiş, çok düşünüp az yazmıştır. Onun şiirleri üzerindeki titiz tavrı, bazen bir kelimeyi doğru kullanmak için günlerce düşünmesi, bazı çevreler tarafından eleştirilmiştir. Eleştirenler onu eser yaratamamakla suçlamışlardır ve yaşadığı sürece hiç kitap yayınlamaması bu görüşü pekiştirmiştir. Fakat o asla düşünmeden şiir yazmamış ve bütün şiirlerini sıkı bir özeleştiri süzgecinden geçirerek yayımlatmıştır. Bu nedenle şiirlerinde ilk göze çarpan şey muhteşem bir estetik boyuttur.

<----------hatice Kullanıcısının İmzası---------->